چارلز دیکنز

چارلز دیکنز (1812–1870) یکی از مشهورترین و تأثیرگذارترین رمان‌نویسان و منتقدان اجتماعی بریتانیایی در دوران ویکتوریا است. او به دلیل خلق شخصیت‌های ماندگار و رمان‌هایی که به شکلی عمیق و طنزآمیز به نقد نابرابری‌های اجتماعی و فقر می‌پردازند، شهرت جهانی دارد.

دیکنز در سال 1812 در پورتسموث انگلستان به دنیا آمد. دوران کودکی او با تجربه تلخ فقر و کار سخت گره خورده است. پس از ورشکستگی پدرش، در سن 12 سالگی مجبور شد در یک کارخانه واکس‌سازی کار کند. این تجربه دردناک از شرایط کاری وحشتناک کودکان و طبقات فقیر، تأثیری محوری بر مضامین تمام آثار آینده او گذاشت و زمینه خلق داستان‌هایی چون اولیور توئیست را فراهم آورد.

دیکنز کار خود را به عنوان خبرنگار و روزنامه‌نگار آغاز کرد و سپس با انتشار رمان‌های دنباله‌دار، به شهرت رسید. او توانایی بی‌نظیری در ترکیب طنز و تراژدی داشت و اغلب شخصیت‌های عجیب و غریب اما به‌شدت واقعی را خلق می‌کرد. او از طریق رمان‌هایش، بی‌عدالتی‌های نهادهای اجتماعی مانند یتیم‌خانه‌ها، مدارس شبانه‌روزی و سیستم قضایی را افشا می‌کرد و به اصلاحات اجتماعی کمک شایانی کرد.

شاهکارهای دیکنز جزو مهم‌ترین آثار ادبیات کلاسیک جهان به شمار می‌آیند:
• سرگذشت دیوید کاپرفیلد )1849–1850 :(رمانی که دیکنز خود آن را محبوب‌ترین اثرش می‌دانست و حاوی عناصر قوی خودزندگی‌نامه‌ای است و به رشد و بلوغ قهرمان در جامعه ویکتوریایی می‌پردازد.
• اولیور توئیست (1837–1839): داستانی درباره سرنوشت تلخ یک کودک یتیم در خیابان‌های لندن.
• داستان دو شهر (1859): یکی از پرفروش‌ترین رمان‌های تاریخ، با پس‌زمینه‌ای از انقلاب فرانسه.
• آرزوهای بزرگ (1860–1861): رمانی درباره طبقه، جاه‌طلبی و عشق.

دیکنز در سال 1870 درگذشت، اما به دلیل تسلط بر نثر، قدرت شخصیت‌پردازی و نقش او در نقد اجتماعی از طریق ادبیات، جایگاه او به عنوان یکی از بزرگترین نویسندگان تاریخ بریتانیا همواره حفظ شده است.