گابریل گارسیا مارکز

گابریل خوزه گارسیا مارکز، زاده 6 مارس 1927 در دهکده آرکاتاکا درمنطقه سانتامارا در کلمبیا - درگذشته 17 آوریل 2014، رمان نویس، نویسنده، روزنامه‌نگار، ناشر و فعال سیاسی کلمبیایی بود. او بین مردم کشورهای آمریکای لاتین با نام گابو یا گابیتو (برای تحبیب) مشهور بود و پس از درگیری با رییس دولت کلمبیا و تحت تعقیب قرار گرفتنش در مکزیک زندگی می‌کرد.
مارکز برنده جایزه نوبل ادبیات در سال 1982 را بیش از سایر آثارش به خاطر رمان صد سال تنهایی چاپ 1967 می شناسند که یکی از پرفروش ترین کتاب‌های جهان است.
مارکز یکی از نویسندگان پیشگام سبک ادبی رئالیسم جادویی بود، اگرچه تمام آثارش را نمی‌توان در این سبک طبقه بندی کرد. پزشکان در سال 2012 اعلام کردند که مارکز به بیماری آلزایمر مبتلا شده است. او برای نوشتن کتاب خاطرات روسپیان غمگین من، چاپ 2004، حدود ده سال وقت صرف کرد. در ژانویه 2006 اعلام کرد که دیگر تمایل به نوشتن را از دست داده است. میراث او، مجموعه بزرگی از کتاب‌های داستانی و غیرداستانی است که با پیوند دادن افسانه و تاریخ در آن، همه چیز را ممکن و باورکردنی می‌نماید.
گابریل گارسیا مارکز در سال 1982 جایزه ادبی نوبل را دریافت کرد و بنیاد نوبل در بیانه خود او را «شعبده باز کلام و بصیرت» توصیف کرد. تمام داستان‌های وی به نثری نوشته شده‌اند که از نظر رنگارنگی و جاذبه غریبشان، فقط می‌توان آن‌ها را با کارناوال‌های آمریکای جنوبی مقایسه کرد.
گابریل گارسیا مارکز، در روز پنجشنبه 17 آوریل 2014، در 87 سالگی، در مکزیکوسیتی درگذشت. جسد وی فردای آن روز در روز آدینه در مکزیکوسیتی سوزانده و بخشی از خاکستر جسد وی به زادگاهش کلمبیا منتقل شد.