جان اشتاین بک

جان ارنست استاینبک جونیور، زاده 27 فوریه 1902 - درگذشته 20 دسامبر 1968) که در منابع فارسی بیشتر با نام جان اشتاین بک شناخته می‌شود، یکی از شناخته شده‌ترین و پرخواننده‌ترین نویسندگان قرن بیستم آمریکاست.
پدر جان، خزانه‌دار و مادرش آموزگار بود. پس از تحصیل علوم در دانشگاه استانفورد، در سال 1925 بی‌آنکه دانشنامه‌ای دریافت کرده باشد، دانشگاه را رها کرد و به نیویورک رفت.
در این شهر خبرنگاری کرد و پس از دو سال به کالیفرنیا برگشت. مدتی به عنوان کارگر ساده، متصدی داروخانه، میوه چین و... به کار پرداخت و به همین سبب با مشکلات برزگران و کارگران آشنا شد.
پس از آن، پاسبانی خانه‌ای را پذیرفت و در این زمان وقت کافی برای خواندن و نوشتن پیدا کرد.
زمانی که جهان به سرعت به سمت مدرنیسم پیش می‌رفت و ادوات جدید کشاورزی جایگزین بیل و گاوآهن می‌شد، او در اندیشه غم و درد و رنج آنان بود.
نخستین اثرش جام زرین را در سال 1929 نوشت. نگاه انسان دوستانه و دقیق او به جهان پیرامون و چهره رنج کشیده خودش سبب درخشش او در نوشتن آثاری چون موش‌ها و آدم‌ها و خوشه‌های خشم شد.
خوشه‌های خشم او، در سال 1939 منتشر شد و جایزه پولیتزر را از آن خود کرد.
اشتاین بک به سبب خلق این آثار، جایزه نوبل سال 1962 را برد.
از نوشته‌های دیگر او به چراگاه‌های آسمان، به خدایی ناشناس، تورتیلافلت، دره دراز، ماه پنهان است، دهکده ازیادرفته، کره اسب کهر، شرق بهشت، مروارید و پنجشنبه شیرین می‌توان اشاره کرد.