آنتوان دوسنت اگزوپری

آنتوان دو سنت اگزوپری (1900–1944) یکی از مشهورترین نویسندگان، شاعران و خلبانان فرانسوی در قرن بیستم است. او نماد پیوند عمیق میان ماجراجویی، هوانوردی و ادبیات است و آثارش بازتابی از تجربیات منحصربه‌فرد او در پرواز و تأملاتش درباره معنای زندگی است.

اگزوپری در یک خانواده اشرافی در لیون متولد شد. او پس از خدمت در نیروی هوایی فرانسه، به یکی از پیشگامان هوانوردی پُستی تبدیل شد و در مسیرهای دشوار اروپا، آفریقا و آمریکای جنوبی پرواز کرد. تجربیات او در مواجهه با تنهایی آسمان، خطر مرگ و پیوندهای انسانی، هسته اصلی آثار ادبی‌اش را تشکیل می‌دهد. او اعتقاد داشت که تنها خطر است که انسان را به کشف خود و دیگران می‌رساند.

شهرت جهانی اگزوپری مدیون چند اثر کلیدی است:
شازده کوچولو (1943): شاهکار بی‌بدیل او که در ظاهر یک کتاب کودکانه است، اما در واقع یک تمثیل عمیق فلسفی درباره عشق، دوستی، تنهایی، و نقد بزرگسالانی است که از درک زیبایی‌های ساده زندگی غافل شده‌اند. این کتاب به بیش از 300 زبان ترجمه شده است.
پرواز شبانه (1931): رمانی بر اساس تجربیات او به عنوان خلبان پروازهای پستی، که درباره تعهد، مسئولیت و مبارزه انسان در برابر عناصر طبیعت است.
زمین انسان‌ها (1939): اثری که ترکیبی از خاطرات، تأملات فلسفی و گزارش‌هایی از تجربیات پرواز اوست و جوایز معتبری را کسب کرد.

آنتوان دو سنت اگزوپری در طول جنگ جهانی دوم، با وجود کهولت سن و آسیب‌دیدگی‌های قبلی، به عنوان خلبان شناسایی به نیروی متفقین پیوست. او در 31 ژوئیه 1944، در یک مأموریت شناسایی بر فراز دریای مدیترانه مفقود شد و هواپیمای او هرگز پیدا نشد. مرگ اسرارآمیز او، همانند زندگی‌اش، به بخشی از افسانه ادبی او تبدیل شد.