توضیحات

فیض، از محدثین بزرگ شیعه، به نیکی از متون دینی در این دیوان بهره برده است. کثرت استفاده از این صنعت، شوق مهدی را همانقدر که عاشقانه است، صبغه روایی نیز بخشیده، به نحوی که می توان آن را رساله کوچکی از آموزه های مهدوی دانست که با ذوق شیعه ایرانی بیان شده است.