سرگذشت تاریک مردم فونتامارا راه پرمشقت و یکنواخت دهقانان گرسنه و ناموفقی است که نسل بعد از نسل، از بام تا شام بر قطعه زمین کوچک و ناباروری عرق ریختهاند. ظرف مدت بیست سال، همان زمین، همان باران و برف، همان روزهای مقدس، همان غذا، همان دلتنگی و همان درد و همان فقر بود. نتیجه اینکه کار سخت و شرافتمندانه هرگز دردی را دوا نکرده است.