قربان ولیِئی
قربان ولیئی (متولد 1341 در بیجار، استان کردستان) شاعر، نویسنده و پژوهشگر برجسته ادبیات عرفانی ایران است. او از جمله اساتید دانشگاهی است که فعالیتهای پژوهشی و خلاقانه را با یکدیگر تلفیق کرده است.
ولیئی دارای مدرک دکترای زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه تهران است و سالها به عنوان عضو هیئت علمی دانشگاه زنجان در حوزه تدریس و تحقیق فعالیت کرده است. تخصص اصلی او، پژوهش در سبک هندی (اصفهانی) و بررسی دقیق آثار شاعران بزرگ عرفانی مانند بیدل دهلوی و مولانا جلالالدین محمد بلخی است.
ولیئی دارای مدرک دکترای زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه تهران است و سالها به عنوان عضو هیئت علمی دانشگاه زنجان در حوزه تدریس و تحقیق فعالیت کرده است. تخصص اصلی او، پژوهش در سبک هندی (اصفهانی) و بررسی دقیق آثار شاعران بزرگ عرفانی مانند بیدل دهلوی و مولانا جلالالدین محمد بلخی است.
مرتب سازی
فیلتر
مرتب سازی براساس :
جدید ترین
پرفروش ترین
پربازدید ترین
گران ترین
ارزان ترین
محصول پیدا شد
قربان ولیئی (متولد 1341 در بیجار، استان کردستان) شاعر، نویسنده و پژوهشگر برجسته ادبیات عرفانی ایران است. او از جمله اساتید دانشگاهی است که فعالیتهای پژوهشی و خلاقانه را با یکدیگر تلفیق کرده است.
ولیئی دارای مدرک دکترای زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه تهران است و سالها به عنوان عضو هیئت علمی دانشگاه زنجان در حوزه تدریس و تحقیق فعالیت کرده است. تخصص اصلی او، پژوهش در سبک هندی (اصفهانی) و بررسی دقیق آثار شاعران بزرگ عرفانی مانند بیدل دهلوی و مولانا جلالالدین محمد بلخی است.
شهرت قربان ولیئی نه تنها به دلیل مجموعههای شعر زیبا و پرتصویر خود (مانند سیب و عطش و گلهای بومی) است، بلکه به واسطه آثار پژوهشی مهم او در حوزه عرفان فارسی نیز میباشد:
حکایت نی، که به شرح تفصیلی، تحلیلی و عمیق سرآغاز مثنوی معنوی مولانا (نینامه) میپردازد. او در این کتاب، مفاهیم کلیدی مولانا مانند درد هجران، عشق الهی، و نمادگرایی نی را با دقت مورد بررسی قرار داده است.
پژوهش در سبک هندی، شامل آثاری چون کتابشناسی توصیفی سبک هندی و نقد و تحلیل بر آثار بیدل دهلوی.
قربان ولیئی با تسلط بر میراث کهن ادبی و عرفانی، توانسته است به عنوان شاعری متعهد و پژوهشگری دقیق، در محافل ادبی ایران جایگاه خود را تثبیت کند.
ولیئی دارای مدرک دکترای زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه تهران است و سالها به عنوان عضو هیئت علمی دانشگاه زنجان در حوزه تدریس و تحقیق فعالیت کرده است. تخصص اصلی او، پژوهش در سبک هندی (اصفهانی) و بررسی دقیق آثار شاعران بزرگ عرفانی مانند بیدل دهلوی و مولانا جلالالدین محمد بلخی است.
شهرت قربان ولیئی نه تنها به دلیل مجموعههای شعر زیبا و پرتصویر خود (مانند سیب و عطش و گلهای بومی) است، بلکه به واسطه آثار پژوهشی مهم او در حوزه عرفان فارسی نیز میباشد:
حکایت نی، که به شرح تفصیلی، تحلیلی و عمیق سرآغاز مثنوی معنوی مولانا (نینامه) میپردازد. او در این کتاب، مفاهیم کلیدی مولانا مانند درد هجران، عشق الهی، و نمادگرایی نی را با دقت مورد بررسی قرار داده است.
پژوهش در سبک هندی، شامل آثاری چون کتابشناسی توصیفی سبک هندی و نقد و تحلیل بر آثار بیدل دهلوی.
قربان ولیئی با تسلط بر میراث کهن ادبی و عرفانی، توانسته است به عنوان شاعری متعهد و پژوهشگری دقیق، در محافل ادبی ایران جایگاه خود را تثبیت کند.