تاریخ پس فردایی عالم

فردید یکی از روشنفکران ایرانی است که بیشترین تأثیر را بر متفکران بعد از خود داشته است. او به ریشه‌شناسی کلمات و مفاهیم بسیار اهمیت می‌داد و با کاوش‌های اسم‌شناسانه و وام گرفتن از اندیشمندان و عرفای اسلامی، فلسفه هایدگر و غور در متون دینی به مطالبی نو دست یافت که تجددگرایان و سنت‌گرایان را به محاجه و چالش واداشت. او در انتخاب کلمات بسیار دقیق بود. فردید در مقام فیلسوف مفهوم تازه‌ای را به زبان فارسی عرضه داشت که سرنوشت تاریخی بسیار مهمی یافت و آن مفهوم غرب‌زدگی است. اسم‌شناسی در فلسفه فردید از جایگاه ویژه‌ای برخوردار بوده و یکی از مبادی‌اش است. از مبادی دیگر او افکار هایدگر و ابن عربی است. علم به ادوار تاریخی، قلب اندیشه فردید است و جایی است که مقدمات اندیشه‌ای او در آن به هم می‌پیوندد و مبنایی برای نظام‌پردازی وی می‌شود. او با التقاط این سه مبادی، فلسفه ویژه خود را بنا گذاشت و به راستی به عنوان فلسفه جدید ایران شناخته شد. کتاب حاضر بر آن است تا به تبیین و استخراج منابع فکری او و دیدگاهش به انقلاب و انتظار بپردازد و همچنین موعودیت در تفکر شیعی را تحلیل نماید.