زینب راز حرای محمد(ص)، اسرار غدیر علی(ع) و اشارات کربلای حسین(ع) است و همانند فاطمه زهرا(س) غم عشق به محمد(ص)، علی و حسین(ع) را بر دوش میکشد تا معرفت برآمده از بعثت، عدالت متجلی در امامت و پیام جاودانه شهادت تحت ولایت را پاسداری کند. و... زینب مظهر دین و دینداری و مصداق درک و درد دینی است، او بصیرت دینی را با محبت دینی درآمیخت و اهل معنا را با مصباح هدایت و سفینه نجات بالا برده و اهل ولاء را در پرتو ایمان و عمل صالح تصعید داد تا صیرورت و سلوک بهسوی خدا را به نمایش بگذارد. زینب بود که آموزه ایمان و هجرت، جهاد و شهادت، سلوک و سیاست را در عمل تفسیر کرد تا عارفان در تبیین عناصر یادشده ایمان و هجرت عاشورایی، جهاد و شهادت عاشورایی و سلوک و سیاست عاشورایی را در متن زندگی عرفانی و عرفان زندگیسازشان به تفسیر و تحلیل نشینند تا چیزی از عرفان صائب و صادق کم یا گم نشود. زینب سلطان عشق و وفاست، زینب مادر معرفت و ارزشهاست، زینب هزینه کمال انسان در گهواره طبیعت است، او از اولیای خدا و واسطه فیض الهی برای اهل معنا و اصحاب سیر و سلوک است که هر عالم ربانیای سر سفره او نشسته و همگان محتاج عنایت زینبیاند. سرشت، سرنوشت و سفرنوشت امام حسین و زینب(ع) درهم تنیده است. بنابراین همچنان که پیامبر اکرم در توصیف امام حسین فرمود: «حسین منّی و انا منی حسین» ترجمه و تفسیر ماهوی این حدیث نبوی را میتوان در گزاره: «اسلام محمدی الحدوث و حسینی البقاء» خلاصه کرد؛ قیام حسینی نیز با صبر و بصیرت زینبی ماندگار شد و کربلا در کربلا میماند اگر زینب نبود، پس میتوان گفت: «العاشوراء حسینی الحدوث و زینبی البقاء» این نوشتار با رویکرد و رهیافتی عرفانی، نظارهگر چهره ملکوتی زینب، خواهد بود که دستمایه اصلی و منبع معرفتی خویش را دو چیز قرار داده است: 1. گزارشهای حدیثی ـ روایی که در شأن و شخصیت ایشان وجود دارد. 2. تفاسیر اشاری و رمزی ارباب معرفت و اصحاب حکمت و عالمان دینی