برهان قاطع یک واژهنامه زبان فارسی است که در سال 1030 هجری شمسی به دست محمدحسینبنخلف تبریزی متخلص به برهان در حیدرآباد هندوستان به نام سلطان عبدالله قطبشاه، پادشاه شیعی مذهب دکن نوشته شده است. سعی او بر آن بوده است تا فرهنگش نسبت به فرهنگهای پیشین جامعتر باشد. غلامحسین مصاحب میگوید این کتاب در حدود 19417 لغت و کنایه و اصطلاح و استعاره مستعمل در فارسی را دربردارد. این فرهنگ بار اول 1818 در کلکته و سپس در بمبئی، لکهنو و تهران مکررا به چاپ رسیده است. در این راستا، علیاصغر حکمت بنابر چاپ کلکته تعداد لغتهایش را 20211 کلمه ذکر کرده است؛ و جالب آنکه میگوید زبانها و لهجههای مختلف ایرانی و غیرایرانی در داخل این فرهنگ نقل شده است: مانند مصری، عبری، سریانی، ترکی، هندی، یونانی، رومی، ارمنی، پهلوی و ... مؤلف واژههای دساتیر را که مجعول و ساختگی است وارد فرهنگ کرده است که این امر تا حدی از ارزش فرهنگ میکاهد، با این حال دکتر محمد معین با تصحیح انتقادی و با توضیحات سودمندش این اثر را مفید و قابل استفاده نمود.