در برخی از داستانهای شگفتانگیز ادگار آلنپو که تقریباً همه از آثار دوران جوانی او هستند، نویسنده تمایلی بسیار زیاد به نوعی فلسفة علمی دارد که او را وادار میکند تا همة رویدادهایی را که مایة این داستانهاست، با اصول این یا آن علم منطبق بداند، حتی آنهایی را که کمترین مناسبتی با این انطباق ندارند.
در داستانهای پو، استحکام منطقی و ظرافت اندیشه به تخیلی بسیار بارور پیوند میخورد. وی توانسته است در این داستانها از رمز و رازی شبحگونه به تحلیل جزئیات بپردازد و با قدرتی نادر، قلمرو تاریکی را توصیف نماید و از آنجا به گوشه و کنار مرموز خرافات و جهان غیرواقعی آنها راه پیدا نماید.