سفرنامه ناصرخسرو ( حکیم ناصر خسرو قبادیانی مروزی )

حکیم ناصرخسرو از شاعران بزرگ و فیلسوفان برتر ایران است که بر اغلب علوم عقلی و نقلی زمان خود از قبیل فلسفه یونانی، حساب، طب، موسیقی، نجوم، فلسفه و کلام تبحر داشت. ناصرخسرو به همراه حافظ و رودکی جزء سه شاعری است که کل قرآن را از بر بوده ‌است.
سفرنامه ناصرخسرو کتابی است منسوب به ناصرخسرو قبادیانی بلخی و گزارشی از یک سفر هفت‌ساله. این سفر در ششم جمادی‌الآخر سال 437 قمری (اول فروردین 415 یزدگردی) از مرو آغاز شد و در جمادی‌الآخر سال 444 قمری (اول فروردین 416 یزدگردی) با بازگشت به بلخ پایان پذیرفت. این سفرنامه شامل تجربیاتی است که ناصرخسرو در طول این سفر کسب کرده و اتفاقاتی است که برای وی پیش آمده است.