«جزیره پنگوئن ها» به قلم «آناتول فرانس» به سبک یک کتاب دایره المعرف مانند تاریخی قرن 18 و 19 نوشته شده است ، که مربوط به روایت های بزرگ ، افسانه پردازی قهرمانان و ملی گرایی رمانتیک است. این در مورد یک جزیره ساختگی است که در سواحل شمالی اروپا وجود دارد. داستان جذاب این کتاب از آنجا آغاز می شود که یک راهب متمرد و مبلغ مسیحی در جزیره فرود می آید و ساکنین آنجا را نترس و نوعی جامعه مشرکان قبل از مسیحیت می پندارد. او در اینجا به طور استعاری عمدتا نابینا از بازتاب یخ قطبی و تا حدودی ناشنوا از خروش دریا و چون حیوانات را با انسان اشتباه گرفته است ، آنها را تعمید می دهد. این مسئله مشکلی را برای خداوند ایجاد می کند ، که به طور معمول فقط اجازه تعمید انسان را می دهد. او پس از مشورت با مقدسین و متکلمان در بهشت ، معضل را با تبدیل پرندگان تعمید یافته به انسان حل می کند و به هر یک روح می بخشد.

بنابراین تاریخ پنگوئن ها آغاز می شود ، و از آنجا به بعد این تاریخچه آیینه ای از فرانسه (و به طور کلی اروپای غربی ، از جمله مناطق آلمانی زبان و جزایر انگلیس) است. روایت از دوره مهاجرت (“دوران تاریکی”) ، زمانی که قبایل ژرمنی برای ایجاد سرزمین بین خود به طور مداوم می جنگیدند ، شروع می شود.